पानीमा कुल फस्फोरस (TP) पत्ता लगाउने

कुल फस्फोरस एक महत्त्वपूर्ण पानीको गुणस्तर सूचक हो, जसले जल निकाय र मानव स्वास्थ्यको पारिस्थितिक वातावरणमा ठूलो प्रभाव पार्छ।कुल फस्फोरस बोटबिरुवा र शैवालको वृद्धिको लागि आवश्यक पोषक तत्वहरू मध्ये एक हो, तर यदि पानीमा कुल फस्फोरस धेरै बढी छ भने, यसले पानीको शरीरको युट्रोफिकेशन निम्त्याउँछ, शैवाल र ब्याक्टेरियाको प्रजननलाई गति दिन्छ, शैवाल फूलहरू निम्त्याउँछ, र जल निकायको पारिस्थितिक वातावरणलाई गम्भीर रूपमा असर गर्छ।र कतिपय अवस्थामा, जस्तै पिउने पानी र पौंडी पोखरीको पानीमा, कुल फस्फोरसको उच्च स्तरले मानव स्वास्थ्यलाई हानि पुर्‍याउन सक्छ, विशेष गरी शिशुहरू र गर्भवती महिलाहरूलाई।
पानीमा कुल फस्फोरसको स्रोत
(१) कृषि प्रदूषण
कृषि प्रदूषण मुख्यतया रासायनिक मल को व्यापक प्रयोग को कारण हो, र रासायनिक मल मा फस्फोरस वर्षा पानी वा कृषि सिंचाई को माध्यम बाट जल निकायहरु मा बग्छ।सामान्यतया, केवल १०% -२५% मल बिरुवाहरूले प्रयोग गर्न सक्छन्, र बाँकी ७५%-९०% माटोमा छोडिन्छ।अघिल्लो अनुसन्धानको नतिजा अनुसार, पानीमा फस्फोरसको 24%-71% कृषि उर्वरीकरणबाट आउँछ, त्यसैले पानीमा फस्फोरस प्रदूषण मुख्यतया माटोमा रहेको फस्फोरस पानीमा सर्ने कारण हो।तथ्याङ्क अनुसार, फस्फेट मल को उपयोग दर सामान्यतया 10%-20% छ।फस्फेट मलको अत्याधिक प्रयोगले स्रोतको बर्बादी मात्रै गर्दैन, तर फस्फेट मलको अत्यधिक प्रयोगले सतहबाट पानीका स्रोतहरू प्रदूषित गर्छ।

(२) घरेलु ढल
घरेलु ढलमा सार्वजनिक भवनको ढल, आवासीय घरेलु ढल, र ढलमा निकासी हुने औद्योगिक ढल समावेश हुन्छ।घरेलु ढलमा फस्फोरसको मुख्य स्रोत फस्फोरस युक्त धुलाई उत्पादन, मानव मलमूत्र र घरेलु फोहोरको प्रयोग हो।धुने उत्पादनहरूले मुख्यतया सोडियम फस्फेट र पोलिसोडियम फस्फेट प्रयोग गर्दछ, र डिटर्जेंटमा फस्फोरस ढलको पानीको साथमा बग्दछ।

(३) औद्योगिक फोहोर पानी
औद्योगिक फोहोर पानी जल निकायहरूमा अतिरिक्त फस्फोरस निम्त्याउने मुख्य कारकहरू मध्ये एक हो।औद्योगिक फोहोर पानीमा उच्च प्रदूषक एकाग्रता, धेरै प्रकारका प्रदूषकहरू, घटाउन गाह्रो, र जटिल घटकहरू हुन्छन्।यदि औद्योगिक फोहोर पानीलाई प्रशोधन नगरी सीधै निकासी गरियो भने यसले जल निकायमा ठूलो असर पार्छ।वातावरण र बासिन्दाहरूको स्वास्थ्यमा प्रतिकूल प्रभावहरू।

ढल फास्फोरस हटाउने विधि
(1) इलेक्ट्रोलिसिस
इलेक्ट्रोलाइसिसको सिद्धान्त मार्फत, फोहोर पानीमा हानिकारक पदार्थहरूले क्रमशः नकारात्मक र सकारात्मक ध्रुवहरूमा घटाउने प्रतिक्रिया र अक्सीकरण प्रतिक्रियाबाट गुज्र्छन्, र हानिकारक पदार्थहरूलाई पानी शुद्धीकरणको उद्देश्य प्राप्त गर्न हानिकारक पदार्थहरूमा रूपान्तरण गरिन्छ।इलेक्ट्रोलाइसिस प्रक्रियामा उच्च दक्षता, सरल उपकरण, सजिलो सञ्चालन, उच्च हटाउने दक्षता, र उपकरणको औद्योगिकीकरणको फाइदाहरू छन्;यसले कोगुलेन्टहरू, सफाई एजेन्टहरू र अन्य रसायनहरू थप्न आवश्यक पर्दैन, प्राकृतिक वातावरणमा असरलाई बेवास्ता गर्दछ, र एकै समयमा लागत घटाउँछ।थोरै मात्रामा स्लज उत्पादन हुनेछ।यद्यपि, इलेक्ट्रोलाइसिस विधिले विद्युत ऊर्जा र इस्पात सामग्रीहरू उपभोग गर्न आवश्यक छ, सञ्चालन लागत उच्च छ, मर्मत र व्यवस्थापन जटिल छ, र तलछटको व्यापक उपयोगको समस्या थप अनुसन्धान र समाधान आवश्यक छ।

(2) इलेक्ट्रोडायलाइसिस
इलेक्ट्रोडोडायलिसिस विधिमा, बाह्य विद्युतीय क्षेत्रको कार्य मार्फत, जलीय घोलमा एनोन र क्यासनहरू क्रमशः एनोड र क्याथोडमा सर्छन्, जसले गर्दा इलेक्ट्रोडको बीचमा आयन सांद्रता धेरै कम हुन्छ, र आयन एकाग्रता। इलेक्ट्रोड नजिक बढेको छ।यदि इलेक्ट्रोडको बीचमा आयन विनिमय झिल्ली थपियो भने, विभाजन र एकाग्रता प्राप्त गर्न सकिन्छ।को लक्ष्य।इलेक्ट्रोडायलाइसिस र इलेक्ट्रोलाइसिस बीचको भिन्नता यो हो कि इलेक्ट्रोडायलाइसिसको भोल्टेज उच्च भए तापनि वर्तमान ठूलो हुँदैन, जसले निरन्तर रेडक्स प्रतिक्रियालाई आवश्यक कायम राख्न सक्दैन, जबकि इलेक्ट्रोलाइसिस ठीक उल्टो हुन्छ।इलेक्ट्रोडायलिसिस टेक्नोलोजीमा कुनै पनि रसायन, साधारण उपकरण र एसेम्बली प्रक्रिया, र सुविधाजनक सञ्चालनको आवश्यकता पर्दैन फाइदाहरू छन्।यद्यपि, त्यहाँ केही बेफाइदाहरू पनि छन् जसले यसको व्यापक प्रयोगलाई सीमित गर्दछ, जस्तै उच्च ऊर्जा खपत, कच्चा पानी पूर्व उपचारको लागि उच्च आवश्यकताहरू, र खराब उपचार स्थिरता।

(3) शोषण विधि
अवशोषण विधि एक विधि हो जसमा पानीमा रहेका केही प्रदूषकहरूलाई पानीमा प्रदूषकहरू हटाउन छिद्रयुक्त ठोस पदार्थहरू (एडसोर्बेन्टहरू) द्वारा सोस्ने र निश्चित गरिन्छ।सामान्यतया, सोखन विधिलाई तीन चरणहरूमा विभाजन गरिएको छ।पहिले, शोषक फोहोर पानीको साथ पूर्ण सम्पर्कमा छ ताकि प्रदूषकहरू सोख्छन्;दोस्रो, शोषक र फोहोर पानी को विभाजन;तेस्रो, शोषकको पुनर्जन्म वा नवीकरण।adsorbent को रूपमा व्यापक रूपमा प्रयोग गरिएको सक्रिय कार्बनको अतिरिक्त, सिंथेटिक macroporous सोखना राल पनि व्यापक रूपमा पानी उपचार सोखना मा प्रयोग गरिन्छ।सोखन विधिमा सरल सञ्चालन, राम्रो उपचार प्रभाव र द्रुत उपचारको फाइदाहरू छन्।यद्यपि, लागत उच्च छ, र सोखन संतृप्ति प्रभाव कम हुनेछ।यदि राल सोखन प्रयोग गरिन्छ भने, सोखन संतृप्ति पछि विश्लेषण आवश्यक छ, र विश्लेषण अपशिष्ट तरल व्यवहार गर्न गाह्रो छ।

(4) आयन विनिमय विधि
आयन एक्सचेन्ज विधि आयन एक्सचेन्जको कार्य अन्तर्गत छ, पानीमा भएका आयनहरू ठोस पदार्थमा फस्फोरसको लागि आदानप्रदान हुन्छन्, र फस्फोरसलाई आयन एक्सचेन्ज रालद्वारा हटाइन्छ, जसले फास्फोरसलाई द्रुत रूपमा हटाउन सक्छ र उच्च फस्फोरस हटाउने दक्षता हुन्छ।यद्यपि, एक्सचेन्ज रालमा सजिलो विषाक्तता र कठिन पुनर्जन्मको बेफाइदाहरू छन्।

(5) क्रिस्टलाइजेशन विधि
क्रिस्टलाइजेशनद्वारा फस्फोरस हटाउने फोहोर पानीमा अघुलनशील फास्फेटको सतह र संरचना जस्तै पदार्थ थप्नु, फोहोर पानीमा आयनहरूको मेटास्टेबल अवस्थालाई नष्ट गर्नु, र क्रिस्टल न्यूक्लियसको रूपमा क्रिस्टलाइजेसन एजेन्टको सतहमा फस्फेट क्रिस्टलहरू अवक्षेपण गर्नु हो, र त्यसपछि। फास्फोरस अलग र हटाउनुहोस्।क्याल्सियम युक्त खनिज पदार्थहरूलाई क्रिस्टलाइजेशन एजेन्टको रूपमा प्रयोग गर्न सकिन्छ, जस्तै फस्फेट रक, हड्डी चार, स्लाग, आदि, जसमध्ये फस्फेट रक र हड्डी चार बढी प्रभावकारी हुन्छन्।यसले भुइँ ठाउँ बचत गर्छ र नियन्त्रण गर्न सजिलो छ, तर उच्च pH आवश्यकताहरू र एक निश्चित क्याल्सियम आयन एकाग्रता छ।

(६) कृत्रिम सिमसार
निर्माण गरिएको सिमसार फस्फोरस हटाउने जैविक फस्फोरस हटाउने, रासायनिक वर्षा फस्फोरस हटाउने, र सोखन फस्फोरस हटाउने फाइदाहरू संयोजन गर्दछ।यसले जैविक अवशोषण र आत्मसात, र सब्सट्रेट सोखन मार्फत फस्फोरस सामग्री घटाउँछ।फास्फोरस हटाउने मुख्यतया फस्फोरस को सब्सट्रेट सोखना मार्फत छ।

संक्षेपमा, माथिका विधिहरूले फोहोर पानीमा सजिलै र छिट्टै फस्फोरस हटाउन सक्छ, तर तिनीहरू सबैका केही बेफाइदाहरू छन्।यदि कुनै एक विधि एक्लै प्रयोग गरिन्छ भने, वास्तविक अनुप्रयोगले थप समस्याहरूको सामना गर्न सक्छ।उपरोक्त विधिहरू फस्फोरस हटाउनको लागि पूर्व उपचार वा उन्नत उपचारको लागि अधिक उपयुक्त छन्, र जैविक फस्फोरस हटाउने संग संयुक्त राम्रो परिणाम प्राप्त गर्न सक्छ।
कुल फास्फोरस को निर्धारण को लागि विधि
1. मोलिब्डेनम-एन्टिमोनी एन्टि-स्पेक्ट्रोफोटोमेट्री: मोलिब्डेनम-एन्टिमोनी एन्टि-स्पेक्ट्रोफोटोमेट्रीको विश्लेषण र निर्धारणको सिद्धान्त हो: अम्लीय अवस्थाहरूमा, पानीको नमूनाहरूमा रहेको फस्फोरसले मोलिब्डेनम एसिड र एन्टिमोनी पोटासियम टार्ट्रेटसँग आयनहरूको रूपमा मोलिब्डेनम एसिडको रूपमा प्रतिक्रिया गर्न सक्छ। परिसरहरू।पोल्यासिड, र यो पदार्थलाई कम गर्ने एजेन्ट एस्कर्बिक एसिडले नीलो कम्प्लेक्स बनाउन सक्छ, जसलाई हामी मोलिब्डेनम नीलो भन्छौं।पानीको नमूनाहरू विश्लेषण गर्न यो विधि प्रयोग गर्दा, पानी प्रदूषणको डिग्री अनुसार विभिन्न पाचन विधिहरू प्रयोग गर्नुपर्छ।पोटासियम पर्सल्फेटको पाचन सामान्यतया कम मात्रामा प्रदूषण भएको पानीको नमूनाहरूमा लक्षित हुन्छ, र यदि पानीको नमूना अत्यधिक प्रदूषित छ भने, यो सामान्यतया कम अक्सिजन, उच्च धातु लवण र जैविक पदार्थको रूपमा देखा पर्नेछ।यस समयमा, हामीले अक्सिडाइज गर्ने बलियो अभिकर्मक पाचन प्रयोग गर्न आवश्यक छ।निरन्तर सुधार र पूर्णता पछि, पानीको नमूनाहरूमा फस्फोरस सामग्री निर्धारण गर्न यो विधि प्रयोग गर्नाले अनुगमनको समय मात्र कम गर्न सक्दैन, तर उच्च सटीकता, राम्रो संवेदनशीलता र कम पत्ता लगाउने सीमा पनि हुन सक्छ।एक व्यापक तुलना देखि, यो सबै भन्दा राम्रो एक पत्ता लगाउने विधि हो।
2. फेरस क्लोराइड घटाउने विधि: पानीको नमूनालाई सल्फ्यूरिक एसिडसँग मिलाउनुहोस् र यसलाई उमालेर तताउनुहोस्, त्यसपछि फेरस क्लोराइड र सल्फ्यूरिक एसिड जोडेर कुल फस्फोरसलाई फस्फेट आयनमा घटाउनुहोस्।त्यसपछि रङ प्रतिक्रियाको लागि अमोनियम मोलिब्डेट प्रयोग गर्नुहोस्, र कुल फस्फोरस एकाग्रता गणना गर्न अवशोषण मापन गर्न कोलोरिमेट्री वा स्पेक्ट्रोफोटोमेट्री प्रयोग गर्नुहोस्।
3. उच्च-तापमान पाचन-स्पेक्ट्रोफोटोमेट्री: कुल फस्फोरसलाई अकार्बनिक फस्फोरस आयनहरूमा रूपान्तरण गर्न उच्च तापक्रममा पानीको नमूना पाचन गर्नुहोस्।त्यसपछि सीआर(III) र फस्फेट उत्पन्न गर्न अम्लीय अवस्थाहरूमा फस्फेट आयन र पोटासियम डाइक्रोमेट कम गर्न अम्लीय पोटासियम डाइक्रोमेट घोल प्रयोग गर्नुहोस्।Cr(III) को अवशोषण मान मापन गरिएको थियो, र फस्फोरसको सामग्री मानक वक्र द्वारा गणना गरिएको थियो।
4. परमाणु प्रतिदीप्ति विधि: पानी नमूना मा कुल फस्फोरस पहिले अकार्बनिक फस्फोरस रूप मा रूपान्तरण गरिन्छ, र त्यसपछि यसको सामग्री निर्धारण गर्न परमाणु प्रतिदीप्ति विश्लेषक द्वारा विश्लेषण गरिन्छ।
5. ग्यास क्रोमेटोग्राफी: पानीको नमूनामा रहेको कुल फस्फोरसलाई ग्यास क्रोमेटोग्राफीद्वारा छुट्याइन्छ र पत्ता लगाइन्छ।पानीको नमूनालाई पहिले फस्फेट आयनहरू निकाल्नको लागि उपचार गरिएको थियो, र त्यसपछि एसीटोनिट्रिल-पानी (9:1) मिश्रणलाई पूर्व-स्तम्भ डेरिभेटाइजेसनको लागि विलायकको रूपमा प्रयोग गरिएको थियो, र अन्तमा ग्यास क्रोमेटोग्राफीद्वारा कुल फस्फोरस सामग्री निर्धारण गरिएको थियो।
6. Isothermal turbidimetry: पानीको नमूनामा रहेको कुल फस्फोरसलाई फस्फेट आयनहरूमा रूपान्तरण गर्नुहोस्, त्यसपछि बफर र मोलिब्डोभानाडोफोस्फोरिक एसिड (MVPA) अभिकर्मकलाई पहेँलो कम्प्लेक्स बनाउन प्रतिक्रिया दिनुहोस्, र colorimeter द्वारा अवशोषक मान नाप्नुहोस्, र त्यसपछि क्यालिब्रेसन कर्भ प्रयोग गरियो। कुल फस्फोरस सामग्री गणना गर्न।